رُبّمآ تعّتقِدْ إنّني إنّسَآنْ بِلآ إحّسَآسْ
لآ تَجِدُني بِ قرّبِكْ أشآرِكُكْ إبّتِسآمَتكْ و أفّرآحَكْ
وَ لآكِنْ ثِقْ تَمآمْ الثِقة سـَ تَجِدُني بِ جآنِبَكْ أشآرِككْ أحّزآنكْ
<وَقّتْ الفرَحْ ســَ يُشآرِكُكْ الكَثيرْ فرّحَتكْ وَ يَكُونْ الجَو ضَبآبِياً لِ دَرجَة انّني قدْ لآ أرآكْ جَيداً
وَ لآكِنْ وَقّتْ حُزنَكْ ســَ أتفرّدُ بِكْ دُونْ أنْ يُنآزِعُني أحَدْ
راقت لي