مضت آلآمسسية بخير و الكـل في منآزلهم يختبآون في مأوآهم من قسسآوة آلبررد .
نسسرين : آبغىـآ ريموو تجـي تعيش معنآ .. آيش رآيكم ؟
آسمآ : حتىـآ آنآ .. آحسهآ مرة فلة هديك آلبننت !
هند لم تكن معهم ، كآنت تلعب بآلبلآيستآيشن و مندمجة ،
آسمآ : و آنتِ يآ هنوو ؟
هند : ..
آسمآ : هيييه هننددد .
هند وهي تنآظرهآ بحقد : شفتي آيش ؟ خسسرتيني يآ نسسجة .
آسمآ : هييه لآ تقومين تسسبين فيني .. آنآ بسس سألتك !
هند قآمت : لآ عآد تسأليني .
نسرين بآستغرآب : آنتو آيش فيكم ؟ مشآن سؤآل قمتم تسبوون في بعضكم !
آسمآ : قولي هذآ شي لهآ مو آلي .
ثم قآمت لغرفتهآ .
نسرين بملل : آفف روتين نفسس آلشي !
~
في منززل آلشبآب ؛
مرآد : فآآارس يرحم آومك لآ تغيير آلفيلم .
فآرس : بسس واللـه فيلم آلي في آلقنآة آلثآنية يخببل ..
مرآد : آآخ يآله نشووف هذآ آلفيلم !
~
في آرض آلوطن ،
سمر فتحت آلبلكوونة ثم وقفت تتمتع بلحظآت رآئعة و هي تغمض عينآهآ للتتذكر آيآمهآ معَ آحمد آخيهآ و رفيق دربهآ ،
سمر : آخ يآ آحمد آشتقتلك تكفىـآ آرججع ..
~