وَرْبَ آلشْعرَ
وَأغصْآنَ آلشِجرْ
وآلبْحرْ
والأنسْآنَ !
يْاأنيَ رَحتْ أتوْسّل " غ ـَيآبكْ "
يرْحمَ أهدآبْيَ
تِمّر آلبْآلَ ,
مِآكنّك
تَمرْه مْثلَ أيـّاا كـِآنَ ،
تمّره ليْنَ ماأشَعرْ بْموَتيَ وأنتَ ..
( تْحيَا بيْ ) !
وَأروْحَ أجمْع لْكَ
فرْوحيْ عصْآفيَر
وَوو .. مَطرْ ..
وأغصْاانَ
وَ حزنٍ ، مْنَ نشْفَ صوْتكَ ,
كأنهَ ح ـآسْبَ حسْآبيْ
وِشَ أقسْىَ
مْن آلسْؤآلَ آلليْ شهَقته
" مَآتمل يآفلآنَ " ؟
وشَ أقسْىَ مْن آلجْوآبْ آلليَ زفرْتهَ !
" نَاطرْ أحبَآبيْ "
